In Memoriam
Martin Hilder
Op 3 september 2023, een goede week na de Abrahams Open waar hij nog met veel plezier aan deelnam, is trouw Abrahamslid Martin Hilder plotseling overleden. Hij was 83 jaar.
Hieronder staan de woorden die Huib Preij namens de Abrahams uitsprak bij zijn afscheid.
My English is not really good, but that is because of Martin.
Martin became a member of Victoria on October 21, 1963. Hockey was an important part of his life. We thought, I was 17 then, that it was interesting to have such an English boy in our club, we could speak and practice our English with him. But he didn't want to speak English, only Dutch. He wanted to learn Dutch. And that's the reason I've never been able to practice my English properly.
Victoria - Abrahams - the Sixties
Martin played in the Dutch leagues, he was member of the Abrahams a Dutch touringteam club with about 80 members, founded in 1978, and he was member of the Sixtyplussers. He stood his ground at left back and did not shy away from physical duels.
Leagues
Victoria (Rotterdam) - Alkmaar - Zevenaar - Victoria LX
He hated to play in cold weather. One day we (Victoria LX) played a league match in Bilthoven against SCHC. It was cold and rainy and 15 minutes before the end of the match Martin suddenly left the field. We all followed him and when we were freezing cold in the dressing room to take a hot shower, Gerard Overdijkink (old international) came in with a tray with warm, steaming pea soup. It was delicious. Thank you Martin for your brave initiative.
Abrahams
Martin was too old to join the Abrahams. 50 was the normal age at which to join and he was almost 60. Six times he attended tournaments at home and abroad with the Abrahams as a guest player, before he was finally allowed to become a member. He was a very loyal member, he was present at nearly all our happenings. And
last week he attended the annual Abrahams Opening Day in Laren.
He wore his Abrahams sweater always and with pride, even when playing 9 pin-bowling (kegelen).
The Sixtyplussers
Martin was very often present at the member tournaments that were held biweekly at some hockey venue in the Netherlands. During those events, we often played against each other. Martin was a neat player, always sporty and never rude to umpires. Only to me. That is because I loved playing tricks on him, like stick lifting. He would be furious when the umpire did not see it, but that was part of my technique.
But he reached his pinnacle (hoogtepunt) a few years ago when he participated in the first 80+ international match in and against England. The match took place at Bisham Abbey. An old classmate of the Culford School, George Hazell, played in the English team. They both were enthousiastic to see each other after a long time. It must also have been there that an Englishman complimented Martin: “Hey, you speak English quite well for a Dutchman.”
But now it is over
We often rode together to matches. I, and many hockey players, will miss him dearly.
Sunday a week ago, Chris found him in his Abrahams sweater.
Huib Preij
Hieronder staan de woorden die Huib Preij namens de Abrahams uitsprak bij zijn afscheid.
My English is not really good, but that is because of Martin.
Martin became a member of Victoria on October 21, 1963. Hockey was an important part of his life. We thought, I was 17 then, that it was interesting to have such an English boy in our club, we could speak and practice our English with him. But he didn't want to speak English, only Dutch. He wanted to learn Dutch. And that's the reason I've never been able to practice my English properly.
Victoria - Abrahams - the Sixties
Martin played in the Dutch leagues, he was member of the Abrahams a Dutch touringteam club with about 80 members, founded in 1978, and he was member of the Sixtyplussers. He stood his ground at left back and did not shy away from physical duels.
Leagues
Victoria (Rotterdam) - Alkmaar - Zevenaar - Victoria LX
He hated to play in cold weather. One day we (Victoria LX) played a league match in Bilthoven against SCHC. It was cold and rainy and 15 minutes before the end of the match Martin suddenly left the field. We all followed him and when we were freezing cold in the dressing room to take a hot shower, Gerard Overdijkink (old international) came in with a tray with warm, steaming pea soup. It was delicious. Thank you Martin for your brave initiative.
Abrahams
Martin was too old to join the Abrahams. 50 was the normal age at which to join and he was almost 60. Six times he attended tournaments at home and abroad with the Abrahams as a guest player, before he was finally allowed to become a member. He was a very loyal member, he was present at nearly all our happenings. And
last week he attended the annual Abrahams Opening Day in Laren.
He wore his Abrahams sweater always and with pride, even when playing 9 pin-bowling (kegelen).
The Sixtyplussers
Martin was very often present at the member tournaments that were held biweekly at some hockey venue in the Netherlands. During those events, we often played against each other. Martin was a neat player, always sporty and never rude to umpires. Only to me. That is because I loved playing tricks on him, like stick lifting. He would be furious when the umpire did not see it, but that was part of my technique.
But he reached his pinnacle (hoogtepunt) a few years ago when he participated in the first 80+ international match in and against England. The match took place at Bisham Abbey. An old classmate of the Culford School, George Hazell, played in the English team. They both were enthousiastic to see each other after a long time. It must also have been there that an Englishman complimented Martin: “Hey, you speak English quite well for a Dutchman.”
But now it is over
We often rode together to matches. I, and many hockey players, will miss him dearly.
Sunday a week ago, Chris found him in his Abrahams sweater.
Huib Preij
Bert Broeren
Graag, zei hij toen hem in de winter van 1978 gevraagd werd om Abraham te worden. Hij was vijfenvijftig, net gepensioneerd als purser bij de KLM. En paste naadloos in het profiel dat voor de Abrahams was opgesteld: hockeyen op een goed niveau, in een ontspannen sfeer. Want hij was een oud-purser met een opgewekte babbel en een goed oog voor wat zijn hoorders prettig vonden. En een fabuleus goede keeper, die zelfs na een heupoperatie nog een spagaat durfde te maken. Een goede kameraad ook, die met veel plezier de rol van monnik vervulde in het lustrumcabaret van 2008.
Met het vorderen der jaren raakte het actieve hockey op de achtergrond, en werd bij hem ook niet vervangen door golf. En toen ook het reizen moeizamer werd, kwam het ervan dat wij elkaar gingen bellen op de verjaardagen in juni en november, waarbij hij altijd vroeg naar alle Abraham nieuws dat hem nog niet via de website had bereikt.
Wij hadden uitgezien naar de viering van zijn honderdste verjaardag, maar hij kwam twee maanden tekort. Zodat we hem niet konden vertellen wat een geweldig fijne kameraad hij altijd was geweest. Die nog lang zal worden gemist.
Emile den Dunnen
Met het vorderen der jaren raakte het actieve hockey op de achtergrond, en werd bij hem ook niet vervangen door golf. En toen ook het reizen moeizamer werd, kwam het ervan dat wij elkaar gingen bellen op de verjaardagen in juni en november, waarbij hij altijd vroeg naar alle Abraham nieuws dat hem nog niet via de website had bereikt.
Wij hadden uitgezien naar de viering van zijn honderdste verjaardag, maar hij kwam twee maanden tekort. Zodat we hem niet konden vertellen wat een geweldig fijne kameraad hij altijd was geweest. Die nog lang zal worden gemist.
Emile den Dunnen
Op donderdag 27 augustus 2020 is geheel onverwacht Henk van Riet overleden.
Henk was Abraham van het eerste uur.
Eind zestiger jaren. Henk woonde in Helmond waar hij Lucas De Booy ontmoette, die in Helmond zijn werk had. Zij raakten bevriend. Later toen Henk als internist in Utrecht terecht kwam, heeft Lucas hem overgehaald om bij Kampong weg te gaan en bij SCHC lid te worden. In 1978 werd Touring Club “De Abrahams” opgericht en Henk was een logische keuze. Superfit, gezellig, onderhoudend en met een fijn gevoel voor humor. Zijn huis in Austerlitz werd met enige regelmaat gebruikt om gezellig bij te praten. Vele wintersporten met Abrahams in Portes du Soleil. En altijd blootshoofds. Zijn plaats bij de Abrahams was “rechtshalf”. Een positie die bij zijn bescheidenheid paste.
Het leek erop dat Henk eeuwig een rustig vrijgezellenbestaan zou leiden, totdat hij Marga ontmoette. Zijn leven kwam in een soort stroomversnelling. Hoewel Henk niet golfde of bridgede, hij was er altijd bij. Ook vaste deelnemer aan de vele Midweken. Henk was een verwoed pianist. Tijdens zijn Abrahams-periode werd dan ook regelmatig een beroep op hem gedaan, o.a. bij menig lustrum. Ik herinner me nog een golfdag waar wij tijdens het diner naast een zangkoor kwamen te zitten en Henk spontaan achter de piano kroop om onze zangkunst te ondersteunen.
Henk was een toegewijde Abraham en een zéér dierbare vriend. Hij is 84 geworden.
Ik zal mijn glaasje whisky nu alleen moeten drinken.
Hans Renssen
Henk was Abraham van het eerste uur.
Eind zestiger jaren. Henk woonde in Helmond waar hij Lucas De Booy ontmoette, die in Helmond zijn werk had. Zij raakten bevriend. Later toen Henk als internist in Utrecht terecht kwam, heeft Lucas hem overgehaald om bij Kampong weg te gaan en bij SCHC lid te worden. In 1978 werd Touring Club “De Abrahams” opgericht en Henk was een logische keuze. Superfit, gezellig, onderhoudend en met een fijn gevoel voor humor. Zijn huis in Austerlitz werd met enige regelmaat gebruikt om gezellig bij te praten. Vele wintersporten met Abrahams in Portes du Soleil. En altijd blootshoofds. Zijn plaats bij de Abrahams was “rechtshalf”. Een positie die bij zijn bescheidenheid paste.
Het leek erop dat Henk eeuwig een rustig vrijgezellenbestaan zou leiden, totdat hij Marga ontmoette. Zijn leven kwam in een soort stroomversnelling. Hoewel Henk niet golfde of bridgede, hij was er altijd bij. Ook vaste deelnemer aan de vele Midweken. Henk was een verwoed pianist. Tijdens zijn Abrahams-periode werd dan ook regelmatig een beroep op hem gedaan, o.a. bij menig lustrum. Ik herinner me nog een golfdag waar wij tijdens het diner naast een zangkoor kwamen te zitten en Henk spontaan achter de piano kroop om onze zangkunst te ondersteunen.
Henk was een toegewijde Abraham en een zéér dierbare vriend. Hij is 84 geworden.
Ik zal mijn glaasje whisky nu alleen moeten drinken.
Hans Renssen
Henk van Riet
Op donderdag 27 augustus 2020 is geheel onverwacht Henk van Riet overleden.
Henk was Abraham van het eerste uur.
Eind zestiger jaren. Henk woonde in Helmond waar hij Lucas De Booy ontmoette, die in Helmond zijn werk had. Zij raakten bevriend. Later toen Henk als internist in Utrecht terecht kwam, heeft Lucas hem overgehaald om bij Kampong weg te gaan en bij SCHC lid te worden. In 1978 werd Touring Club “De Abrahams” opgericht en Henk was een logische keuze. Superfit, gezellig, onderhoudend en met een fijn gevoel voor humor. Zijn huis in Austerlitz werd met enige regelmaat gebruikt om gezellig bij te praten. Vele wintersporten met Abrahams in Portes du Soleil. En altijd blootshoofds. Zijn plaats bij de Abrahams was “rechtshalf”. Een positie die bij zijn bescheidenheid paste.
Het leek erop dat Henk eeuwig een rustig vrijgezellenbestaan zou leiden, totdat hij Marga ontmoette. Zijn leven kwam in een soort stroomversnelling. Hoewel Henk niet golfde of bridgede, hij was er altijd bij. Ook vaste deelnemer aan de vele Midweken. Henk was een verwoed pianist. Tijdens zijn Abrahams-periode werd dan ook regelmatig een beroep op hem gedaan, o.a. bij menig lustrum. Ik herinner me nog een golfdag waar wij tijdens het diner naast een zangkoor kwamen te zitten en Henk spontaan achter de piano kroop om onze zangkunst te ondersteunen.
Henk was een toegewijde Abraham en een zéér dierbare vriend. Hij is 84 geworden.
Ik zal mijn glaasje whisky nu alleen moeten drinken.
Hans Renssen
Henk was Abraham van het eerste uur.
Eind zestiger jaren. Henk woonde in Helmond waar hij Lucas De Booy ontmoette, die in Helmond zijn werk had. Zij raakten bevriend. Later toen Henk als internist in Utrecht terecht kwam, heeft Lucas hem overgehaald om bij Kampong weg te gaan en bij SCHC lid te worden. In 1978 werd Touring Club “De Abrahams” opgericht en Henk was een logische keuze. Superfit, gezellig, onderhoudend en met een fijn gevoel voor humor. Zijn huis in Austerlitz werd met enige regelmaat gebruikt om gezellig bij te praten. Vele wintersporten met Abrahams in Portes du Soleil. En altijd blootshoofds. Zijn plaats bij de Abrahams was “rechtshalf”. Een positie die bij zijn bescheidenheid paste.
Het leek erop dat Henk eeuwig een rustig vrijgezellenbestaan zou leiden, totdat hij Marga ontmoette. Zijn leven kwam in een soort stroomversnelling. Hoewel Henk niet golfde of bridgede, hij was er altijd bij. Ook vaste deelnemer aan de vele Midweken. Henk was een verwoed pianist. Tijdens zijn Abrahams-periode werd dan ook regelmatig een beroep op hem gedaan, o.a. bij menig lustrum. Ik herinner me nog een golfdag waar wij tijdens het diner naast een zangkoor kwamen te zitten en Henk spontaan achter de piano kroop om onze zangkunst te ondersteunen.
Henk was een toegewijde Abraham en een zéér dierbare vriend. Hij is 84 geworden.
Ik zal mijn glaasje whisky nu alleen moeten drinken.
Hans Renssen