Onze nieuwe leden171 Monty Monteban
Geboren op 18 december 1963 te Noordwijk aan Zee, maar ik beschouw mijzelf meer een Brabander, omdat ik daar toch wel het gros van mijn leven gewoond heb. Ik ben sinds 2006 getrouwd met Barthy, no kids, 2 dogs (blonde Labradors) en woonachtig in Vught. Sinds januari 2023 ben ik gepensioneerd na een bijna 40 jarige carrière als beroepsmilitair (Genist, voor de kenners). Daarbij 2 keer een periode van 4 jaar in het buitenland gezeten (Duitsland en Engeland), en 5 uitzendingen van 6 maanden gehad (3x Bosnië, 1x Afghanistan en 1x Irak). Dat gepensioneerd zijn bevalt erg goed, daardoor kan ik ook bij praktisch alle hockey- en golf- happeningen van de Abrahams aanwezig zijn. Hockey doe ik sinds mijn 16e. Het begon allemaal in Son, waar ik technisch niet meekon met mijn hockeyvriendjes en daarom maar in de goal ging staan. Dat keepen werd echter pas serieus toen ik op de Koninklijke Militaire Academie in het eerste team belandde. Uiteindelijk heb ik het zelfs tot het Nationale Militaire Team geschopt, met o.a. WKs in Polen, Frankrijk en Duitsland. Mijn hoogste niveau heb ik gespeeld met de Veteranen van Zwart-Wit in de hoofdklasse. Tegenwoordig speel ik nog bij HC Den Bosch in de Heren 30+ competitie (overgangsklasse). Op mijn 60e verjaardagsfeest feliciteerde Tim mij met de opmerking dat ik nu ook gerechtigd was om voor de Abrahams uit te komen. Mijn 1e happening was meteen “Maidenhead”, een betere start is denk ik niet mogelijk. Ik voel me vereerd dat ik mij nu een Abraham mag noemen en verheug mij op nog vele jaren met leuke en gezellige hockey- en golfbijeenkomsten (misschien ga ik ook nog wel een bridgecursusje doen). 170 Meindert Osinga
Geboren 25 mei 1965 in Breda, opgegroeid in Weert, nu al weer jaren in Rotterdam. Op het Moeselplein in Weert voor ons huis speelde Mart Bellemaekers een gek spel met een krom stuk hout en klein balletje. Bleek dat ons mam op zolder nog haar oude stick had, ingeteerd en met een enorme krul. Direct gaan meedoen en binnen no time werd de hele familie fanatiek binnen HV Weert. In het begin van mijn studie in Delf ben ik geswitcht van hockey bij Dopie naar rugby bij DSR-C en tijdens studie aan Erasmus bij de RSRC. Rugby is een heerlijke, fysieke en faire teamsport. Maar uiteindelijk is daar geen plek voor oude lullen en na jaren spelen, training geven en coachen bij de RSRC, miste ik het om zelf actief in een team te sporten. In 2020 op mijn 55ste na 37 jaar weer een hockeystick en scheenbeschermers gekocht. Eerst gaan ballen met het H45 team van Victoria en na 2 jaar overgestapt naar HCR H45 om samen met o.a. oude studievrienden wat fanatieker te spelen. Een teamsport heeft veel extra toegevoegde waarde. Binnen de lijnen samen gaan voor het hoogst haalbare en elkaar motiveren net iets verder te gaan. Buiten de lijnen zowel met eigen team als tegenstanders een gezellige sfeer. Enige waar ik als oud-rugbyer niet aan ga wennen, is dat hockeyers het vaak toch wel beter weten dan de referee en dat ook graag ventileren. Respect the referee! 169 Albert van Tuil
Leuk om met deze groep te mogen spelen en ook met een aantal mannen waar ik veel tegen speelde! Tot mijn 15e heb ik getennist en gevoetbald in Velp, maar nadat we verhuisden naar Drenthe ben ik toch ‘om’ gegaan en begon ik bij de mhc Roden, waar ik al snel in A1 en H1 speelde. Daarna stapte ik tijdens mijn studie rechten over naar de Groninger Studs waar ik doorgaans net tekort kwam voor H1 (overgangsklasse) maar dat in de zaal weer inhaalde. Na mijn studie gespeeld bij HGC en later in Oosterbeek bij de veteranen en waar ik ook jaren actief was als coach, trainer, TC lid en met heel veel plezier als deelnemer aan de twinning projecten met Kroatië en Slovenië. Sinds 2022 met Wageningen besloten om twee teams samen te voegen als mhc (mannen hockey club) ‘wagenbeek’ als experiment om te kunnen blijven spelen en om een frisse nieuwe groep bijeen te brengen. Oranje hart, rode shirts… Vanaf 2000 wonen we in Oosterbeek met Monique en met onze kinderen Ties (2001) en Tessel (2003) die inmiddels beiden in Groningen studeren. Sinds 2018 week ik voor de RBB groep, een organisatie waarin ruim 50 ‘uitvoeringsorganisaties’ ervaringen en kennis uitwisselen en onderling hun bedrijfsvoering benchmarken. Een mooie job waarin ik met bestuurders en andere professionals om tafel zit om de dienstverlening en prestaties te verbeteren van de overheid zoals politie, CBR, CBS, belastingdienst, staatsbosbeheer, uwv, reclassering en afkortingen waar je vast nog nooit van gehoord hebt… In 2023 heb ik mijn eerste potjes gespeeld met de Abrahams en ik hoop dat nog een tijd te mogen doen samen met jullie en met dorpsgenoten Koen en Ward! 168 Paul van der Steur
Geboren: 3 maart 1959 te Den Helder, als oudste zoon van een marine-echtpaar. Opleiding: Bestuurskunde (1986, TU Twente). Na diverse aanstellingen als project- en programmamanager bij ICT-bedrijven sinds 2008 werkzaam als ZZP-er (IPP-Management Services). Lid van IPMA-NL en van daaruit werkzaam als coach, assessor, examinator en keurmeester, gericht op de certificering van mensen en organisaties. Laatste jaren minder actief met werk. Als ‘bijbaan’ werk ik voor Senior Service. Ik was 44 jaar gehuwd met Els. Sinds 2021 ben ik weduwnaar. Wij hebben 2 dochters die in Haren (Gr) en Rotterdam wonen. Nu weer verliefd op mijn oude schoolvriendin. Hockey In 1971 werd ik lid van AMHC Upward. Na uitstapjes tijdens mij studententijd naar Drienerlo, AHC Arnhem en Deventer, keerde ik in 1988 weer teruggekeerd op “het oude nest”. Tot eind jaren ’90 speelde ik in vrijwel alle seniorenteams van Upward. Door een ernstige knieblessure heb ik het actieve hockey eind jaren ’90 moeten beëindigen. Om toch direct betrokken te blijven bij het spel op het veld, heb ik gekozen voor het bondsscheidsrechterschap. Dat ben ik geweest tot 2010. Vanaf toen alleen nog op clubniveau. Sinds 2023 heb ik dat weer wat meer opgepakt bij de NHC 60+ en nu dan ook voor de Abrahams. Mijn betrokkenheid bij de hockeysport en mijn club Upward was intensief en divers:
Maar naast hockey heb ik ook andere bezigheden: Fietsen: zowel op de weg als door het bos. Met leuke mensen in gezellige clubjes. In Nederland maar ook in de rest van Europa. En dan graag waar heuvels zijn. Zo heb al heel wat cols gereden in de Alpen, de Dolomieten en de Pyreneeën. Maar ook de klassiekers in Nederland en België zijn mij bekend. Koken: heerlijk om in mijn eigen keuken of die van iemand anders lekker bezig te zijn met mooie producten. Klassiekers maken en uitproberen van nieuwe recepten. En daarna met leuke, lieve mensen genieten van al dat lekkers. Muziek: ik ben altijd bezig geweest met muziek (luisteren, erover lezen of het verzorgen van de techniek voor anderen) . Maar echt zelf spelen is een lang gekoesterde wens gebleven. Tot vorig jaar, toen heb ik het piano spelen echt opgepakt. Waarom Abrahams? Voor mij zijn de Abrahams een welkome aanvulling op mijn vriendenkring. In korte tijd heb ik al veel oude bekenden ontmoet maar er zijn ook al nieuwe vriendschappen ontstaan. Ik hoop dat ik maar vaak en nog lang met deze club om kan en mag blijven gaan. Op termijn wil ik mij ook inzetten voor de Abrahams. Ik heb al een idee (?!). 167 Bas Blikkendaal
Allereerst vind ik het een eer om lid te zijn geworden van de Abrahams. Ik dank Tim voor het feit dat hij mij gevraagd heeft om mee te doen en ik vond het meteen een zeer leuke ervaring. Ik ben geboren in het jaar van de draak en wel op 9 februari 1976 in het mooie Arnhem. Ik ben de oudste van 3 kinderen en heb nog een zusje en een broertje die er helaas niet meer is, maar wel veel aan denk. Momenteel ben ik woonachtig in Arnhem. Ik ben getrouwd met Martine en samen hebben we 3 kinderen in de leeftijd 14, 13 en 11. Onze oudste dochter heet Mijntje, onze zoon heet Just en onze jongste dochter Pien. We maken ons gezin compleet met 2 honden Toos en Miep. Mijn geld verdien ik in de farmaceutische markt. Eerst als commercieel manager bij een importeur later als commercieel directeur bij een keten van apotheken, daarna als eindverantwoordelijke voor de strategische inkoop bij een farmaceutische groothandel Mosadex gericht op de zelfstandige apotheek. Mijn laatste activiteit in loondienst was bij Alliance Healthcare. Als verantwoordelijke voor de inkoop van alle bedrijven in de groep gericht op apotheken en ziekenhuizen. Sinds ruim 3,5 jaar werk ik voor mezelf waarin mijn compagnons en ik ons richten op de zelfstandige apotheek in het verbeteren van hun bedrijfsvoering. Ik heb eerst mijn geluk beproefd als voetballer. In mijn eerste jaar werden we glorieus kampioen met mij in de spits. Er was hoop op eeuwige glorie als profvoetballer echter bleef mijn bijdrage beperkt tot 1 goal en was mijn eerste ook tevens mijn laatste seizoen. Ik had er weinig lol in. Later in mijn jeugd ben ik gaan hockeyen bij A.M.H.C. Upward. Ik heb daar met altijd met vrienden gespeeld. Eerst in de wat lagere teams, maar later in de reserve Hoofdklasse en reserve Overgangsklasse met Heren 3 en nu al een flink aantal jaren in de Hoofdklasse 30+ met mijn team Upward Veteranen A. In dit team zitten veel vrienden vanuit mijn jeugd die allemaal teruggekomen zijn na hun studie elders in het land. Tevens speel ik al meer dan 30 jaar bedrijfshockey in Arnhem. In het verleden hebben we regelmatig het Nederlands Kampioenschap gehaald. Ik kijk uit naar een mooie tijd met zijn allen. 166 Jeroen de Kort
Officieel ben ik nog geen Abraham, ik ben geboren op 21 november 1975 in Halsteren (kruising Zeeland/België) wat mij officieel een Brabander maakt. Al heb ik weinig Brabants in me, want op 6-jarige leeftijd zijn we naar Gelderland verhuisd en ben ik in de regio Ede-Arnhem opgegroeid. Ik woon sinds 1999 in Arnhem, samen met mijn vrouw Edith en dochters Jasmijn (17), Lieke (15) en Fenna (9). Op Edith na is iedereen fanatiek lid bij Upward. De club ligt dan ook praktisch in mijn achtertuin. Ik heb niet altijd bij Upward gespeeld; ik ben begonnen bij Ede, daar heb ik bijna mijn hele jeugd gehockeyd, alleen in mijn laatste jaar A ben ik gestopt omdat ik de kans kreeg om op hoofdklasse niveau te voetballen. Dat heb ik dan ook een jaar gedaan, om vervolgens weer heel gauw terug naar hockey te gaan. Ik heb daarna gespeeld bij Oosterbeek in H1, bij Upward in H3, bij AHC in H1, terug naar Upward H2 en H1, weer terug naar AHC voor een laatste jaar H1 om op mijn 40e daar te stoppen en bij de veteranen te gaan spelen. Eerst 3 jaar AHC en nu weer voor het 5e seizoen Upward. Wat werk betreft ben ik altijd in de sales actief geweest. Lang voor een internetprovider en telecombedrijf gewerkt en inmiddels alweer enkele jaren in de softwarebranche. Ik werk momenteel voor Cadmes als commercieel manager en ben onderdeel van het Management Team. Wij zijn een bedrijf met 125 man en helpen bedrijven in de maakindustrie met hun digitale strategie en begeleiden ze ook in deze transformatie. Dat doen we o.a. door de software van de Franse multinational Dassault Systèmes te resellen. We hebben vestigingen in Den Bosch, Gent en Parijs. Leuk om lid te zijn geworden van de Abrahams. Dank je wel Tim dat je me gevraagd hebt! Ik kijk uit naar het moment dat ik mijn eigen shirt voor de 1e keer mag aantrekken. 165 Klaasjan Kolle
Ik ben geboren in Amsterdam op 06 mei 1968. Vanaf mijn derde in Haarlem gewoond en nu al een paar jaar in Vogelenzang. In mijn jonge jaren ben ik begonnen met honkbal en voetbal, tegelijkertijd was ik de rest van het weekend te vinden op het hockeyveld, mijn ouders hockeyden allebei bij HBS te Bloemendaal. Weet nog goed dat ik altijd de stick van mijn vader wilde dragen na zijn wedstrijd. Zelf ben ik pas gaan hockeyen op mijn 17e, al vrij snel deed ik mee met heren 1 van HBS, altijd rechts midden, in die tijd speelde HBS heren 1 reserve 1e klasse. Na enkele jaren heb ik de overstap gemaakt naar een vriendenteam bij Bloemendaal, heren 4, overigens ook reserve 1e klasse. Op dit moment door te weinig kraakbeen in knie niet meer in competitie verband aan het hockeyen, train wel regelmatig mee met vetA van MHCBennebroek. Mijn opleiding na de lagere school startte op de mavo, het liefst wilde ik gelijk vrachtwagenchauffeur worden maar ik moest eerst nog even naar school van mijn moeder. Na de mavo heb ik mts-werktuigbouwkunde en motorvoertuigen gedaan. Daarna in dienst........... dat moest toen nog, lichting 90-4, 14 maanden lang dienstplichtig Sergeant, best leuke tijd gehad en een hoop geleerd. De drang om vrachtwagenchauffeur te worden bleef, ik ging werken bij bloemenexport bedrijf Zurel te Aalsmeer, 75 vrachtwagens gingen er dagelijks door Europa waarvan ik er een van bestuurde, van Kopenhagen tot Malaga en van Londen tot Budapest. Na een jaar rijden ben ik op de planning gaan werken bij hetzelfde bedrijf. In deze zelfde periode leerde ik mijn vrouw kennen, op 04-04-1994, nu ruim 29 jaar geleden en inmiddels ook getrouwd. We hebben twee heerlijke ook hockeyende kinderen, een jongen van 18 en een meisje van 23 jaar. Onze kinderen zijn inmiddels allebei uitgevlogen, ze wonen en studeren allebei in Groningen, zoon aan de Hanze hogeschool en dochter heeft al bachelor biomedische wetenschap aan de Universiteit gehaald. Inmiddels ben ik zelf werkzaam in de haven van Velsen en Amsterdam, het bedrijf waar ik werk heet TMA Logistics, TMA houdt zich vooral bezig met op- en overslag van zeecontainers, in Amsterdam bedienen we tevens de grote spelers op het gebied van windenergie, opslag windmolen onderdelen en toebehoren. Ik vervul eigenlijk meerdere functies, ik kijk op alle vlakken mee en stuur waar nodig, soort vliegende kiep op managementniveau. Ik vind het erg leuk en voel mij vereerd dat ik lid mag zijn van de Abrahams, mijn dank gaat uit naar Fons, mijn zakelijke vriend, letterlijk geval van: "van praten komt praten". Tijdens een beurs waar alleen maar over containers gepraat wordt zegt Fons ineens, hockey jij? Ja hoezo? De rest is geschiedenis. 164 Maarten Stoltz
Mijn wieg stond op 30 april 1964 in Breda en ik heb leren lopen op de Hockeyclub die naar de stad is vernoemd. Na de middelbare school werd mijn 2e club Victoria in Rotterdam, waar ik gedurende mijn studiejaren heb gespeeld, totdat ik me jurist van de Erasmus Universiteit mocht noemen. Die kunnen ook nog een beetje rekenen! Toen studie richting werk begon te draaien, ben ik met een grote groep Victorianen naar HGC verkast, mijn 3e en naar het zich laat aanzien laatste cluppie, waar een paar mannen van het eerste uur nog steeds teamgenoten in de 45+ vets zijn! Alle drie zijn het klassieke familieclubs; "Voor de leden, door de leden" is wat me met de paplepel is ingegeven. In de jeugd al het besluit genomen om wel enthousiast te spelen, maar niet overdreven fanatiek. Het lijkt erop dat ik daarom fysiek nog aardig heel ben gebleven. Na een aantal jaren in de verzekering en herverzekeringsbranche te hebben rondgelopen (AXA stal), is mijn werk uit 2 dingen gaan bestaan: training & coaching op commercieel vaardighedenvlak, leiderschapsontwikkeling, conflictbemiddeling en nog een heleboel andere invalshoeken. Dat doe ik inmiddels 24 jaar met veel plezier en valt nog altijd te combineren met mijn andere werk. 20 Jaar geleden ben ik een partnership aangegaan met een zakenrelatie uit de verzekeringswereld en samen zijn we aanvankelijk gestart met een verzekerings-investerings product. Dat is doorgegroeid tot een klein clubje waarmee we projectfinanciering oppakken van bedrijven die moeilijk bij de 'gebruikelijke loketten' aan de bak komen. Heel verschillende branches en fases, van start-up tot doorgroei, meestal bedrijven van relatief bescheiden omvang. Oh ja, en ik heb een uit de hand gelopen hobby: koken. Dat is tijdens mijn studiejaren begonnen en is zelfs professioneel geworden. Tussen enkele banen door, ben ik 3½ jaar eigenaar van een eetcafé, een restaurant en een cateringbedrijf geweest. Dat is allang weer terug op hobbyniveau, de kennis blijft. Op hockeyvlak heb ik inmiddels Abraham gezien, want behalve 1 jaar dat ik op wereldreis was, ben ik altijd blijven hockeyen. Het is me daarom een groot genoegen als ik me nu ook officieel Abraham mag noemen. Ik zie uit naar nog vele mooie potten hockey, zeker in combinatie met de gezelligheid eromheen. |